ได้เล่าต่อๆ กันมาว่ามีพวกเม้งแล่นเรือใบมาจมที่บ้านเวียงทุน และได้ตั้งถิ่นฐานอยู่แถบนั้นและในสมัยโบราณประชาชนแถบนั้น มีอาชีพทำนาเป็นอาชีพหลัก พอถึงฤดูฝนน้ำจะหลากมาจากจังหวัดกาญจนบุรีซึ่งเป็นต้นน้ำมาตามแม่น้ำแม่กลอง ในสมัยนั้นไม่มีเขื่อนสำหรับกักเก็บน้ำฝน ฝนตกมากเท่าไหร่ก็จะไหลมามากเท่านั้น ชาวบ้านจึงเรียกว่า “น้ำเหนือ” ในประมาณเดือน๑๒ของทุกปี ดังนั้น ชาวบ้านที่ว่างจากการทำนาเรียบร้อยแล้วจะมีการพายเรือร้องเพลงเกี้ยวกันระหว่างหญิงสาว ชายหนุ่ม หรือบุคคลที่รักสนุกในเทศกาลต่างๆ เช่น ทอดกฐิน ราษฎรเล่นเพลงพื้นบ้านเป็นประจำ โดยมีพ่อเพลงแม่เพลงหลายคนในหมู่บ้านโดยราษฎรอาศัยกันอยู่หลายช่วงอายุคน และมีราษฎรพวกหนึ่งแยกออกจากคลองขนอนและสร้างวัดขึ้นชื่อว่า “วัดเพลง”
องค์การบริหารส่วนตำบลวัดเพลงยกฐานะจากรูปแบบสภาตำบลมาเป็นรูปแบบองค์การบริหารส่วนตำบลในวันที่๒๓กุมภาพันธ์๒๕๔๐เป็นการปกครองส่วนท้องถิ่นรูปหนึ่งที่ใช้อยู่ในปัจจุบันนี้ ตามพระราชบัญญัติสภาตำบลและองค์การบริหารส่วนตำบล พ.ศ. ๒๕๓๗
|